De maand juli staat voor mij steevast voor één ding…op vakantie gaan! Mooie vakantie herinneringen komen in flarden aan mij voorbij. Het waren mooie onbezorgde tijden die René, ik en de kinderen altijd hebben gekoesterd. Waar ging de reis steevast naartoe? L’Escala, een piepklein vissersdorpje in Noord Spanje die gelukkig werd overgeslagen door het massa toerisme. Ons kleine paradijsje! We hoopte de traditie ooit voort te zetten als we kleinkinderen zouden hebben, maar die droom komt helaas niet uit, want die tijd is ons niet gegeven.
Al slenterend loop ik langzaam in gedachten door de bloedhete straten. Met hier en daar een camper of caravan bij mensen voor de deur, komen alle herinneringen weer naar boven en denk ik aan onze mooie vakantie momenten. De realiteit komt direct weer even binnen.
De maand juli is een prachtige weerspiegeling van de maatschappij en de tijd waarin we vandaag de dag leven. De seizoenen leren je iets, ze wil je wat laten zien. De schoonheid van de natuur is net over haar hoogtepunt heen. We zien buiten nog een pracht aan bloemen, aan dieren en we warmen ons op aan de zomerzon. Maar toch, tegelijkertijd zien we hier en daar een eerste teken van verval. Sommige bloemen zijn uitgebloeid. In andere planten zien we subtiel de eerste vruchten ontstaan. Met weemoed kijken we terug naar het verleden. Soms wanhopig proberen we vast te houden aan dat wat ooit zo mooi voor ons was.
De tijd van groei is echt voorbij! De natuur leert ons zoveel, het leert ons dat het leven vergankelijk is en dat aan alles ooit een einde zal komen. Ik denk dat loslaten van je dierbare verleden het allermoeilijkste is. Maar het is nodig om verder te kunnen gaan. En hoewel de herinneringen aan mooie zwoele zomeravonden, mij altijd zullen blijven achtervolgen, kan ik ze nu ook zien met een glimlach inplaats van alleen maar met een traan. Juli laat haar krachten zien…
ik wens iedereen een mooie, onbezorgde vakantie toe, waarin herinneringen maken het aller belangrijkst is.💕
Liefs …Y. 🦋