Een kerst groet uit de hemel

Het is zondag 24 december 2023, één dag voor kerstmis. In gedachten verzonken loop ik door de stromende regen op straat. Ik ben op weg naar de supermarkt voor wat laatste boodschapjes. Ik heb mijn boswachters jas aangetrokken. Die noem ik zo omdat ik met die jas aan op een boswachter lijk, vooral vanwege die groene schutkleur en hele grote capuchon, het is de perfecte jas voor dit type weer, regen, wind en guur. Die jas hadden we verleden jaar bij de Bever gekocht, je weet wel zo’n outdoor winkel. René heeft hem eigenlijk voor me uitgezocht want toen hij hem zag hangen in de winkel, riep hij meteen hee Von ( zo noemde hij me altijd) dit is nou echt een jas voor jou. Hij had gelijk het was typisch een Yvon jas. Ik noemde het altijd mijn honden uitlaat jas, omdat ik de jas altijd aan deed als we lange wandelingen gingen maken naar het bos of het strand. Vandaag had ik hem dus ook aan, je kon je er zo lekker in verstoppen. En dat deed ik de laatste tijd nogal graag. Het liefst was ik onzichtbaar als ik buiten liep.

Mijn gedachten gingen terug naar een jaar eerder, hoe knus en gezellig we het toen hebben gehad met de kerstdagen. De voorbereidingen voor de gourmettafel, kerstmuziek die zachtjes op de achtergrond klonk, de pakjes onder de boom en René z’n overheerlijke slaatje, die hij vol overgave stond te bereiden in de keuken, nee aan sfeer ontbrak het hier in huis nooit. En als we dan s’avonds rond de kerstboom zaten dan kwam ik traditie getrouw met mijn spirituele kaarten aan en moest iedereen één voor één een kaartje trekken. De één vond het helemaal geweldig en de ander had er eigenlijk helemaal niets mee, maar ach het was mam met haar kaarten en het werd gedoogt het was tenslotte kerst.En ze lieten me dan ook altijd maar…

Ik geloof namelijk heilig in tekens en dat we allemaal op een zeker moment voortleven in een andere dimensie. Dus ik kijk ook altijd heel goed naar waardevolle tekens die ik van René zou kunnen krijgen. René zelf geloofde er niet zo in, maar ik heb hem er wel altijd iets over verteld, dus wie weet geeft hij ons af en toe een teken om te vertellen dat het goed met hem gaat en hij toch nog steeds bij ons is.

Woensdag een paar dagen voor de kerst zouden Jesse en ik een dagje naar Leiden gaan, we gingen de Rembrandt route lopen, een wandeling door de stad Leiden, die loopt van het geboortehuis van Rembrandt tot het atelier waar Rembrand z’n eerste schilderij zou hebben geschilderd.

En terwijl we daar zo langs de grachten liepen en ik opzij keek, viel mijn oog op iets bijzonders… met de kerstdagen in het vooruit zich zaten wij niet echt lekker in ons vel…en toen stond daar plotseling iets op het raam geschreven.

Alsof hij ons toch even wilde zeggen, wees niet bang met kerst ben ik bij jullie.Jesse en ik keken elkaar vol ongeloof aan, dit is toch echt papa zei Jesse meteen.We kregen er kippenvel van, want hoe duidelijk wil je het hebben dat hij ons toch even dat blije gevoel wilde geven. Toen we verder gingen kwamen we een kerk tegen, die we naar binnen liepen en daar staken we allebei een kaarsje aan voor pap 🙏 ❤️

Jesse heeft een heel mooi filmpje voor je gemaakt pap van ons dagje naar Leiden, die is heel mooi en ook heel emotioneel geworden. Speciaal voor jou Schat, van ons Mam, Mike & Jesse ❤️ ✨❤️💫❤️

Yvonne Hijnen