Ik kom nog uit een tijd dat je moeder nog zelf voor haar kinderen zorgde.
De school was uit. Ik woonde in een gezellige volksbuurt in Rotterdam west. Het was juni 1973. Ik zat in de vijfde klas. En iedere dag verheugde ik me weer op het thee moment thuis. Bij wijze van spreke dan want het kon net zo goed een glas melk zijn, maar hoe dan ook mijn moeder was thuis. Klaar met een vers gezette pot dampende thee of een glas melk. Klaar om te luisteren naar de spannende verhalen die ik haar vertellen wilde. Klaar met haar dagelijkse bezigheden en klaar om gewoon moeder te zijn.
Waar het om gaat is eigenlijk, dat mijn moeder door er gewoon voor te zorgen dat ze thuis was, en ik door gewoon gezellig thuis te komen.
Zelf wilde ik ook graag zo’n moeder zijn. Ik wilde mijn kinderen geborgenheid geven en de veiligheid dat je er altijd voor ze was. Gewoon thuis zijn om zelf voor de kinderen te kunnen zorgen, dat vond ik belangrijk. En dat heb ik ook gedaan. En nog steeds geeft dat me een blij gevoel als ik eraan terug denk. Steeds vaker hoor en zie ik om heen ( ‘laatst was er zelfs een programma over op NPO , genaamd ‘Tradwifes’ wat zoiets betekend als traditionele vrouwen, waarin jonge moderne moeders graag thuis wilde blijven om zo zelf hun kroost te willen grootbrengen ) dat veel vrouwen terug verlangen naar die goede oude tijden. In dertig jaar tijd is er zo ontzettend veel in ons leven veranderd. Er is steeds meer een verlangen naar die tijden van rust en gewoon weten waar je aan toe was.
Het lijkt erop dat vrouwen het vandaag de dag aardig voor elkaar hebben. Ze werken en blijven werken ongeacht de kinderwens. Zoveel jonge hoog opgeleide vrouwen zijn al compleet ” burnt out.” De snelheid om bij te blijven en de druk van de maatschappij om deze emancipatie drang te volbrengen drukt zwaar op deze generatie jonge vrouwen.
Ze willen werken en een man en een huishouden en tussendoor ook nog even een paar kinderen, die kunnen dan meteen in de overvolle kinderopvang, vier keer per jaar op vakantie en alles gaat goed. En dat zijn dan de echte geëmancipeerde vrouwen. Bijna gelijk aan de man. Bijna… want ze vergeten één ding…
De vrouw is geen man. En dat zal ze ook nooit worden. Misschien is het tijd voor een nieuw begrip van de vrouwenemancipatie: word weer gewoon vrouw! Daar is niets mis mee!
De begin foto dat zijn mijn Overgrootouders en het jongetje links op de schoot bij zijn vader is mijn Opa. Jammer genoeg weet ik niet uit welk jaar de foto dateert. De andere foto’s ben ik zelf en zijn gemaakt door René
Yvonne Hijnen
Bam!,.. recht uit jouw hart ❤️
En zo Herkenbaar 🥰
Godzijdank zijn wij nog van de generatie van een gezin waar moeder er “gewoon” altijd was 🤗
Waar vriendjes en vriendinnetjes altijd welkom waren,ondanks dat ma zelf al een groot gezin had 🫶🏻
Dát wilden wij ook,.. en ik denk dat het ons goed gelukt is Yvon ❤️
Ook wij hebben onze kinderen groot mogen brengen met alle aandacht die ze verdienden
Het samen knutselen,verven,zelf kerstversieringen maken van wc rolletjes,lezen,filmpjes kijken,tenten bouwen.
Altijd waren we bezig met de kinderen én Ik had het ook voor geen goud willen missen!!
Soms zie ik ouders met hele kleine kinderen ergens eten,en dan zie ik zo n ukkie achter een iPad geplakt🫣
Totaal niet betrokken bij de rest vh gezin,.. vader en moeder krijgen net een appie óf moeten ff gauw hun etentje vastleggen voor sociale media
En dan denk ik weleens,.. noemen ze dit nu echt vooruitgang?
Vooruitgang van het ego,maar niet vh hart!!
Noan krijgt nog láng geen iPad en ook geen telefoon,gelukkig staat z’n moeder hier hetzelfde in als mij want ik zou z’n verhaaltjes en betweterigheid voor geen goud willen missen 😅
Precies 🥰 die goeie ouwe tijd hihi 😉
Helemaal mee eens 🤗
“Toen was geluk nog heel gewoon”
Tegenwoordig heet dat “nostalgie” 😜
Precies!😉
Ik dacht: even op de blog van Yvon kijken, en zie tot mijn verbazing een foto uit 1916 van mijn vader met zijn zus en ouders. Opa op schoot van zijn vader, hij was hier 2 jaar.
Weer een mooi geschreven stuk van hoe het vroeger was, ik had het voor geen goud willen missen…
Ja, dat waren echt nostalgisch mooie tijden 🥰 dankje ma voor het jaartal en de leeftijd van opa, die wist ik zo gauw niet uit mijn hoofd 😘 🩷🩷🩷