Vandaag was het een goeie dag…

Ik voelde me vandaag sinds lange tijd weer een beetje fijn. Het gelukkig zijn, is me nog teveel gevraagd, maar met een dagje fijn daar teken ik voor. Ik zou een flinke wandeling gaan maken met Jesse ( onze jongste zoon) hij zou me om zeven uur in de ochtend komen halen, want vroeg begonnen is veel gewonnen is ons motto, en natuurlijk meer kans op mooie foto’s van vogels. Maar helaas het weer werkte vandaag niet mee, dus het werd plan B Scheveningen en daar liepen we uit nieuwsgierigheid Sea life binnen. Een iets wat oud bollig aquarium met verschillende soorten vissen en kwallen. En terwijl ik daar zo rond liep en die arme vissen rond zag zwemmen als een goudvis in een kom, bedacht ik me…wat is dat toch eigenlijk iets raars, dat we het zo gewoon vinden om naar dieren in gevangenschap te kijken. Het gaf toch een gevoel van, dit is eigenlijk niet oké.

Het voelde ergens ook zoiets als valspelen, dieren fotograferen in gevangenschap. Nee, laat mij maar gewoon lekker foto’s maken van de natuur, waar dieren gewoon kunnen rondvliegen en fladderen en de kans ook veel kleiner is dat je er eentje voor je lens krijgt. Dat is tenminste een uitdaging en krijg je ook een dier voor je camera die gelukkig is. Maar goed ik breng het wel in de aandacht en niet iedereen is zich hiervan bewust en hier kan je dus wel even over nadenken. Niet dat ik tegen elke dierentuin ben hoor, want er zijn ook dierentuinen die goede dingen doen. Zoals Ouwehands dierenpark, die een berenbos heeft voor verwaarloosde en mishandelde beren die trauma hebben opgelopen. Deze dieren zouden in het wild niet meer kunnen overleven en in het berenbos hebben ze toch nog een fijne plek. En dat geld voor meerdere dieren in dat dierenpark, zoals de papegaaien die ook getraumatiseerd zijn en daar opgevangen worden. Afgelopen zomer zijn René en ik daar gaan kijken en kon je allerlei vragen stellen aan de verzorgers over deze dieren. René maakte enkele foto’s.

De dag liep dus ietsje anders dan gepland, maar ook weer vol verrassingen, want toen Jesse me eenmaal thuis had gebracht, stond daar Mike ( mijn oudste zoon) op me te wachten met mijn kleinzoon Zane met een emmertje suikerspin die hij van papa had gekregen omdat ze naar de bioscoop waren geweest. En Zane wilde oma wel een stukje van zijn suikerspin laten proeven omdat hij weet dat oma daar gek op is. Het bewijs heb ik nog op een foto uit de Efteling die verleden jaar mei gemaakt is toen we daar naar toe gingen met de hele familie. Een prachtige lente dag die ik nu heel erg koester ❤️

Dus heb ik vandaag ook nog even fijn met mijn kleinzoon kunnen spelen en sloot ik mijn dag af met een toch wel fijn gevoel. Het gevoel dat ik al een tijdje kwijt was. En ondanks de regen en de afgelaste wandeling was het vandaag een dag vol verassingen. En sloot oma de dag tevreden af. Een gevoel dat al zes maanden niet meer zo vanzelfsprekend is voor mij. Maar al met al heb ik me vandaag sinds een lange tijd weer een beetje goed gevoeld en ik denk dat ik daar alleen maar dankbaar om kan zijn 🙏

Yvonne Hijnen